Om te laten zien hoe leuk en divers het vrijwilligerswerk in Lopik en IJsselstein is, plaatsen we iedere maand een interview met actieve vrijwilligers uit Lopik of IJsselstein. Deze maand spraken we met drie vrijwilligsters van Zorgboerderij ‘De Achterhof’: Carla Tibboel, Mieke Kramer en Els van Wingerden.
Al meer dan 12 jaar is boerderij ‘De Achterhof’ een plek waar kwetsbare mensen maandag, dinsdag en donderdag terecht kunnen voor individuele begeleiding, groepsactiviteiten en trajecten naar werk. De medewerkers en vrijwilligers daar ondersteunen kwetsbare mensen met psychische en/of fysieke problematiek.
We vroegen ons af hoe Carla, Mieke en Els ertoe gekomen zijn om dit vrijwilligerswerk te gaan doen.
Mieke is de langst gediende bij de zorgboerderij: vijf jaar doet ze er alweer vrijwilligerswerk. Ze vindt het een pracht plek. Mieke was uitgevallen in haar reguliere werk als activiteitenbegeleidster en dacht: “Ik wil wel weer wat betekenen voor mensen in mijn vak”. Dat is toen de zorgboerderij geworden. Lekker buiten bezig zijn, mensen activiteiten aanbieden en mensen een goed gevoel geven. De mensen komen ernaartoe om iets te kunnen doen, mogen doen, niks moet. Mieke kan haar creativiteit erin kwijt en zij kan goed met mensen omgaan. Dat heeft ze allemaal geleerd en dat zit ook wel in haar. Ze is er blij en vindt het fijn om er te zijn.
Els is vorig jaar mei begonnen, vlak na de eerste lockdown. Zij werkte zelf in de GGZ, in de psychiatrie. Zij heeft zelf de zorgboerderij benaderd of ze vrijwilligerswerk voor haar hadden. Wat zij erg leuk vindt is dat, ondanks dat ze haar vak zelf niet meer kan uitoefenen, ze toch nauw betrokken is bij de cliënten. Het creatief bezig zijn, het op een andere manier met de mensen omgaan vindt Els geweldig. Ze is met veel voldoening drie keer in de week twee uur bij de zorgboerderij.
Carla heeft altijd al een boerderij willen hebben met dieren, mensen en planten. Ze hadden vroeger thuis een boerderij, maar die is verkocht. Carla wilde ook haar creatieve kant ontplooien en dat kan op deze boerderij en zeker met deze doelgroep. Voor deze mensen is het heel belangrijk dat ze vaste vrijwilligers zien en zich kunnen ontplooien of iets te doen hebben, of een buitengevoel hebben. Carla werkt er op de dinsdag. Daarnaast heeft ze nog een vaste baan als boekhoudster. Haar passie, namelijk iets met planten, dieren en creatieve dingen doen kan ze goed kwijt in haar vrijwilligerswerk. Op de zorgboerderij zijn o.a. honden, in deze tijd lammetjes, paarden. Carla zit tijdens het interview in de kas van de zorgboerderij. “Wat het leuke is, iedere cliënt en iedere vrijwilliger en ook de boer en de boerin, iedereen laat elkaar in zijn waarde. Dat is zo leuk. Iedereen mag er gewoon zijn. Heel veel haal ik daaruit : Innerlijke rust, zonder geld.”
Met haar laatste uitspraak beantwoordt Carla onze tweede vraag: Wat haal je uit je vrijwilligerswerk, wat brengt het je persoonlijk?
Mieke vindt het vooral heel leuk dat ze meer fijne sociale contacten heeft. “Het is echt een verrijking van je wereld, van je leven, van je hele zijn.” Verrijking wat betreft meerdere mensen kennen en ook als ervaringsdeskundige. Zij is zelf op haar veertigste gediagnostiseerd met een psychische aandoening. Er zijn op de zorgboerderij meer mensen die net zo iets hebben als Mieke. “Het is waardevol dat je dingen met elkaar kan delen.”
Els vertelt dat ze bij haar vorige werk in de psychiatrie vaak werkte vanuit een ziektebeeld bij een cliënt. Maar bij de zorgboerderij kijk je vooral naar wat een cliënt zelf kan en wil. Je bent een luisterend oor, en iedereen mag zijn wie hij/zij is. Els is bijvoorbeeld slechthorend. Iedereen heeft wel wat. De scheidslijn tussen gezond en iets hebben is heel dun. “Wat zo mooi is dat je daar mag zijn wie je bent. En dat voel je ook als vrijwilliger. Voor alle mensen die daar komen is dat zo mooi en een verrijking. “
Onze laatste vraag aan de dames luidt: Wat zou je potentiële nieuwe vrijwilligers adviseren, waarom zouden ze vrijwilligerswerk een keer moeten proberen?
Carla zegt: “Als je gevoel ligt bij deze doelgroep, de tuin, het creatieve, en je met mensen kunt omgaan, dan zou je het zeker kunnen doen. Het geeft meer waarde aan je zelfbeeld. Niet alles is met geld te betalen, dit is zulk onbetaalbaar werk, maar heel dankbaar werk. Ook voor de mensen. Je levert een mooie bijdrage aan de maatschappij. Als het echt je doelgroep is en je denkt yes, ik wil ervoor gaan voor die mensen, ik kan hier ook mijn creativiteit kwijt, dan zou ik het zeker doen.”
Els vindt het heel belangrijk dat potentiële vrijwilligers iets doen wat in het verlengde ligt van hun belangstelling. Denk goed na waarvoor je kiest. Want continuïteit is ook belangrijk. Het is een enorme verrijking om uit een heel ander perspectief, niet betaald waardevol werk te doen.
Mieke benadrukt dat je empathie moet hebben voor andere mensen, dat je je kan inleven in de situatie van anderen. Ook geduld hebben, dat je onvoorwaardelijk naar ze kijkt, zonder vooroordeel, is belangrijk. Omgaan met de cliënten op een respectvolle manier en jezelf daarbij niet uit het oog verliezen. Als je die kwaliteiten hebt, dan pas je heel goed hier als vrijwilliger.